STEREOTYP OFICJALNEJ ROZMOWY
W tym przypadku jestem po stronie włókniarki. Była skrępowana,w całym jej. zachowaniu wyczuwało się napięcie. Po prostu nie – umiała być sobą przed kamerą. Nie jest to zjawisko wesołe. A jednak była’ prawdziwa.Oczywiście jestem również zwolennikiem słowa mówionego, w -telewizji,-gawędy, rozmowy. Nie bronię:tu kartki z tekstem, nie jestem zwolennikiem ściągaczki. Lecz postulat krytyki , pod adresem telewizji,.aby mówić, nie czytać — sam w sobie niczego jeszcze nie rozwiązuje. Może tylko spowodować zamianę jednych stereotypów zachowania się w studio, na drugie..: Stereotyp oficjalnej rozmowy zastąpiony zostanie stereotypem swobodnej wymiany zdań.
Głosy: (Głosy na Tak: , Głosy na Nie: , Wszystkich głosów:)