Kategoria: Telewizja i my
SKUPIENIE MYŚLI
Myśl skupia się na tym, jak w owej podniosłej1 chwili miliony ludzi zjednoczyła chęć obejrzenia tego, co dzieje się w jednym — teraz najważniejszym — punkcie kuli ziemskiej.Wiele widzialnych i niewidzialnych czynników stoi jeszcze na przeszkodzie zjednoczeniu ludzkości. Dwoje ludzi, spotka wszy się, nie zawsze może się porozumieć… „chleb”, „dom”, „miłość” — słowa, które leżą u podstaw życia, nawet one w różnych językach brzmią różnie. Różne jest jedzenie, które stawia się na stół, gdy człowiek pragnie jeść. Różne tradycje i nawyki, wspomnienia dzieciństwa, sposób bycia. Nie mówię już o rozbieżnościach społecznych na świecie.
WIELE DZIELĄCYCH SPRAW
Wiele jeszcze spraw dzieli ludzi! Na mapie świata dzielą ich granice państw. W mieszkaniu (jakże często) — cieniutka przegródka między dwoma pokojami.I jak wielkie, jak ogólnoludzkie musi być zdarzenie, aby ludzie — wszyscy ludzie — jednocześnie przeżywali podniosłe chwile, aby zapanowała powszechna jedność przeżycia.Przez chwilę wydaje się nawet, że to już wszystko było, że o tym wszystkim gdzieś już kiedyś czytałem. Człowiek powraca z Kosmosu. Zjednoczona, nie rozdzielona językami i granicami ludzka rodzina przyjmuje jego sprawozdanie… Stronica z powieści fantastyczno-naukowej? Wizja przyszłości?
GDZIE TU FANTAZJA
Lecz gdzie tu fantazja? Oto dziesiątki milionów ludzi przywarło do swoich ekranów telewizyjnych. Ciekawość? Chęć zobaczenia tego, który w ciągu kilku minut stał się najsłynniejszym człowiekiem w świecie? Nie, tu wchodzi w rachubę rzecz inna, o wiele ważniejsza. Tu wydaje mi się .istotne owo naturalne pragnienie zrozumienia tego człowieka, poznania go bliżej, chęć osobista dotarcia do jego wnętrza, z pominięciem słów komentatorów, wrzawy konferencji prasowych i olbrzymiego zdjęcia na pierwszych stronach gazet.
OSOBISTY SPOSÓB
W tak osobisty sposób ukazać człowieka nie może ani fotografia, ani film, ani radio. Mogła to uczynić wyłącznie telewizja! Jakbym widział: wyraz milionów twarzy szlachetnieje — to ludzie zobaczyli na małym ekranie Jurija Gagarina. Oto on. Młody, silny, wysportowany. Był w Kosmosie przez krótki czas i oto powrócił na Ziemię. Człowiek, któremu wszystko układało się w życiu jak najlepiej. To właśnie on. Prosty i bezpretensjonalny. Przywiózł z Kosmosu swój pogodny nastrój i nieśmiały uśmiech. Uśmiecha się, on, który dowiódł i przyszłym pokoleniom — swe prawo do miana człowieka.
Loading ...
